地主

ဘာသာကြုက်

		earth; ground; field earth; ground; field; place; land; (subor. part. adverbial); ‑ly	to own; to host; master to own; to host; master; lord; primary
trad. (地主)		地	主
simp. #(地主)		地	主

ဗွဟ်ရမ္သာင်

• မာန်ဒါရေဝ်

  (Pinyin): dìzhǔ

  (Zhuyin): ㄉㄧˋ ㄓㄨˇ

• ကာန်ဒုန်

  (ဂွာမ်ဂျို–ဟာမ်ဂေါန်, ဇုဲဖှေန်): dei⁶ zyu²

  (ထာၚ်သျှာမ်၊ ဝိက်ရှေန်နရဳ): ei⁵ zi²

• မေန်လ္ပာ်ဗၟံက် (BUC): dê-ciō
• မေန်လ္ပာ်ဒိုဟ်သမၠုၚ်ကျာ (Hokkien, POJ): tē-chú / tōe-chú

---

• Mandarin
  • (Standard Chinese)⁺
    • Hanyu Pinyin: dìzhǔ
    • Zhuyin: ㄉㄧˋ ㄓㄨˇ
    • Tongyong Pinyin: dìjhǔ
    • Wade–Giles: ti⁴-chu³
    • Yale: dì-jǔ
    • Gwoyeu Romatzyh: dihjuu
    • Palladius: дичжу (dičžu)
    • Sinological IPA ^(key): /ti⁵¹ ʈ͡ʂu²¹⁴⁻²¹⁽⁴⁾/
• ကာန်ဒုန်
  • (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)⁺
    • Jyutping: dei⁶ zyu²
    • Yale: deih jyú
    • Cantonese Pinyin: dei⁶ dzy²
    • Guangdong Romanization: déi⁶ ju²
    • Sinological IPA ^(key): /tei̯²² t͡syː³⁵/
  • (ဟ္ၚိသာန်၊ ထာၚ်ဆောန်)
    • ဝိက်ရှေန်နရဳ: ei⁵ zi²
    • Sinological IPA ^(key): /ei³² t͡si⁵⁵/
• မေန်လ္ပာ်ဗၟံက်
  • (ဖှာယ်ဂျို)
    • ၜါန်-ဝါပ်-ကာယ်: dê-ciō
    • Sinological IPA ^(key): /ti²⁴²⁻⁵³ ^(t͡s-)ʒuo³³/
• မေန်လ္ပာ်ဒိုဟ်သမၠုၚ်ကျာ
  • (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou, Kaohsiung)
    • Pe̍h-ōe-jī: tē-chú
    • Tâi-lô: tē-tsú
    • Phofsit Daibuun: dexzuo
    • IPA (Quanzhou): /te⁴¹⁻²² t͡su⁵⁵⁴/
    • IPA (Xiamen, Zhangzhou): /te²²⁻²¹ t͡su⁵³/
    • IPA (Kaohsiung): /te³³⁻²¹ t͡su⁴¹/
  • (Hokkien: Taipei)
    • Pe̍h-ōe-jī: tōe-chú
    • Tâi-lô: tuē-tsú
    • Phofsit Daibuun: doexzuo
    • IPA (Taipei): /tue³³⁻¹¹ t͡su⁵³/

နာမ်

地主

1. ညးမပိုၚ်ပြဳကပေါတ်ကညောတ်ဒတန်သီုတိဇေတ်ဇေတ်ဍာံဍာံ၊ တၠတိ၊ တၠသ္ၚိ။
2. မဆေၚ်စပ်ကဵုတၠသ္ၚိညးမပိုၚ်ပြဳလဝ်ဌာန်ဒၞာဲတိ။

---

ဂျပါန်

ခေန်ဂျိအပ္ဍဲဝေါဟာတဏအ်
地	主
じ ကဆံၚ်အဇာ ၂	ぬし ကဆံၚ်အဇာ ၃
jūbakoyomi

နာမ်

地(じ)主(ぬし) (jinushi) ပု.

1. တၠတိ။